حسین نوری نمایشنامه دیر مغان را در سال 1360 نوشت و به روی صحنه برد.
جوانی به دنبال عارفی حقیقی که خلق و رفتاری پیامبری داشته باشد می‌گردد و در این راه وادی به وادی و دیر به دیر با صوفی و عارف آشنا می‌شود. اما هیچ‌کدام نمی‌توانند این جوان حقیقت‌جو را اقناع کنند. عاقبت خستگی‌ناپذیری و تلاش او به ثمر می‌نشیند و عارفی را می‌یابد که چون پیامبران در برابر مظلومان و ظالمان جهان بی‌تفاوت نیست و اهل زهد و عمل است.