نمایش همراه یکی از آثار حسین نوری است که آن را در سال 1369 نوشته است. این نمایش همان سال برای اولین بار به اجرا درآمد.
مردی که سال‌ها می‌دانسته رفیق قدیمی‌اش در آسایشگاه جانبازان بستری است علیرغم نزدیک بودن به او هیچ‌گاه به ملاقاتش نرفته است. اما وقتی می‌شنود قرار است دوستِ جانبازش را برای ادامه معالجه به اروپا ببرند فرصت را غنیمت شمرده و به آسایشگاه می‌رود تا دست‌اندرکارانِ آن‌جا را متقاعد کند که به عنوان همراه با او اعزام شود. در واقع قصد او این است که با خرید تجهیزات صوتی، کسب و کارش را رونق بخشد. در شرایطی که جانباز در خواب عمیقی است و به دلیل سنگین بودن گوشش از موج انفجار بیدار نمی‌شود، همراه با پرستارِ دوستش گفتگو و جر و بحث‌هایی درباره صلاحیتش برای همراهی جانباز دارد. بگو و مگوهای همراه و پرستار نمایش را به سمت اوج خود پیش می‌برد.